Εδώ υπάρχουν οι εντυπώσεις μου από τον
"Τελευταίο Χορό". Αμα θέλετε και εσείς να γράψετε την γνώμη σας, απλά
στείλτε μου ένα
email (στα Ελληνικά αν είναι εύκολο) και εγώ
ευχαρίστως να την προσθέσω...
από: lykman, 08/11/2001
Τι να πρωτοπείς για την τελευταία κοινή
τους εμφάνιση? Αυτό από μόνο του την κάνει ξεχωριστή, ιδιαίτερη, συγχωρεί τα
όποια λάθη και παραλήψεις που θα μπορούσε να δει το μυαλό, και μιλάει
κατευθείαν στην καρδιά και την ψυχή μας... Προσωπικά ο χώρος του ΟΑΚΑ δεν
μου άρεσε για συναυλία των Κατσιμίχα... Για κάποιο λόγο απλά δεν μου
ταιριάζει με την εικόνα τους και την μουσική τους. Αντίθετα, στις Παλιές
Φυλακές Ωρωπού, δίπλα στην θάλασσα, το φυσικό σκηνικό έδενε πολύ καλύτερα με
τις μουσικές και τα χρώματα... Παρόλα αυτά, τα αγαπημένα τραγούδια
ακούστηκαν, ο κόσμος το ευχαριστήθηκε, αλλά μάλλον κανένας δεν πίστεψε πως
πρόκειτε πραγματικά για την τελευταία κοινή τους εμφάνιση...
Καταπληκτικό το τελευταίο μισάωρο, που ο κόσμος όρθιος τραγουδούσε
σκεπάζοντας τις φωνές των δύο αδερφιών! Το "τέλος" ήρθε όπως πάντα, με τους
Κατσιμιχαίους να μπαίνουν και να ξαναβγαίνουν για να πούνε το "Γέλα πουλί
μου"... Ομως, μαζί τους βγήκε και ο Γιώργος Νταλάρας και το τραγουδήσανε
παρέα...
από:
Στέλλα, 09/11/2001
Ηταν επιεικώς υπέροχα! Απίστευτα θα έλεγα! Πάντως θέλω να πιστεύω πως δεν
ήταν η τελευταία τους... Αν και μου έχει κακοφανεί και μόνο η ιδέα ότι δεν
θα τους ξαναδώ... Τέλος πάντων, για μια ακόμα φορά, με έκαναν και δάκρυσα,
γέλασα, ανατρίχιασα... Και χάρηκα πάνω από όλα.... γιατί έβλεπα εκατοντάδες
άτομα να τραγουδούν στίχους λατρεμένους...
από: Νίκο,
07/12/2001
Στο Ηράκλειο πήγα τη δεύτερη μέρα δυστυχώς και δεν μπορώ να πω ότι
ενθουσιαστικά τόσο στην παράσταση. Τα έχω ακούσει τόσες φορές και τους έχω
δει τόσες φορές που δεν μου προκαλούν την αίσθηση που μου προκαλούσαν πριν
από μερικά χρόνια. Περιμένα δηλαδή σε ένα παραδοσιακό κάστρο τους να είχαν
περισσότερη ψυχή ακόμα και τη δεύτερη μέρα. Αν σου φαίνομαι σκληρός είναι
γιατί θα μας αναγκάσουν να ακούμε κάτι Πέτες κάτι Χατζιγιάννηδες που κάναν
το έντεχνο καφενείο. Η καλύτερη στιγμή της συναυλίας για μένα ήταν όταν
γύρισα δακρυσμένος και είδα όλο το αμφιθέατρο με την ίδια λύπη ζωγραφισμένη
στα μάτια του.
Στο Ολυμπιακό Στάδιο είναι μια άλλη ιστορία. Τόσος μα τόσος κόσμος. Κάτι
είχα ψυλλιαστεί όταν είδα τα Ζεστά Ποτά να μην κατεβαίνουν από τις 6.000δρχ
αλλά όχι και έτσι. Μπράβο σε όλους σας παιδιά.